Petruševska (Petruševskaja) [p’itruše'fskəjə], Ljudmila Stefanovna, ruska književnica (Moskva, 26. V. 1938). Kratke priče objavljuje od 1972. Drame, napisane 1970-ih i izvođene u ruskim i svjetskim kazalištima, promovirale su ju u vodeću predstavnicu »novoga vala« ruske dramaturgije. Dijelom slijedi konceptualnu poetiku, a katkad se poigrava s tradicijom komedije dell’arte (Kolombinin stan – Kvartira Kolombiny, 1985), često s parodijskom dekonstrukcijom vođa sovjetskog totalitarizma i društva (Muška zona – Mužskaja zona, 1994) te citatnim brikolažima po uzoru na ruske klasike (Tri djevojke s golubom – Tri devuški s golubom, 1983). Prozni opus čine romani i dulje pripovijesti (Vrijeme noć – Vremja noč’, 1992; Lutkarski roman – Kukol’nyj roman, 1997), u kojima su naracija i motivi često preuzeti iz ruske bajke (Stvarne bajke – Nastojaščie skazki, 1997; Gdje sam bila: priče onkraj realnosti – Gde ja byla: rasskazy inoj real’nosti, 2002). God. 1996. objavljena su joj sabrana djela u pet svezaka.
