Lasègue [lazε'g], Ernest Charles, francuski internist (Pariz, 5. IX. 1816 – Pariz, 20. III. 1883). Počeo studirati filozofiju, ali otkako je čuo jedno predavanje Armanda Trousseaua, prešao je na studij medicine te postao Trousseauov najdraži učenik i poslije suradnik. Doktorirao 1847., nakon čega je po nalogu francuske vlade otišao u Rusiju istražiti epidemiju kolere. Godine 1853. postao je urednikom medicinskog dijela časopisa Archives générales de médecine. U Parizu je radio u bolnicama Salpêtrière i Pitié, a kao profesor od 1869. u bolnici Necker. Bavio se internom medicinom, neurologijom i psihijatrijom i prvi je opisao nekoliko neuroloških i psihijatrijskih znakova i sindroma. Po njemu je nazvan Lasègueov znak za prepoznavanje lumboishialgije (pri podizanju pružene noge nastaje bol u predjelu slabinske kralježnice), iako je tu istu pojavu četiri godine prije opisao i objavio srpski književnik i liječnik L. Lazarević.
