Lebrun [ləbʀ'], Charles François, francuski političar (Saint-Sauveur-Lendelin, 19 II. 1739 – Saint-Mesmes, 16. VI. 1824). Za staroga poretka (ancien régime) kraljevski cenzor (1766) i glavni inspektor krunskih posjeda (1768). Za Francuske revolucije (1789–99) zastupnik Generalnih staleža i član Narodne ustavotvorne skupštine (1789). Za vladavine Konventa zatvoren, a za vladavine Direktorija član Vijeća starijih (1795). Nakon 18. brumairea (9. XI. 1799) postao je treći konzul i radio na reorganizaciji francuskoga zakonodavstva. Nakon Napoleonova proglašenja carstva bio je glavni rizničar Carstva (1804–14), zatim generalni guverner novostvorenih departmana u Nizozemskoj (1811–13). Kao glavni rizničar proveo je preustroj državnih financija (uvođenje franka, Državna banka i dr.). Godine 1808. dobio je naslov vojvode od Piacenze (duc de Plaisance). Nakon Napoleonove abdikacije priklonio se Luju XVIII., ali je za vrijeme »sto dana« opet pristao uz Napoleona. Svoj život opisao je u Memoarima (Mémoires, 1829).
