limitacija (latinski limitatio), određivanje granice, limita; ograničavanje, skučivanje. U filozofiji označuje osobinu ograničenosti svega konačnog i nesavršenoga; također, osobina negativno određenoga pojma (npr. beskonačan, nesavršen). U Kantovoj logici, kategorija kvalitete, treća po redu, iza kategorija realnosti i negacije. Limitacija je doduše spoj realnosti i negacije, ali se ne izvodi iz njih, već predstavlja elementaran razumski pojam. Ta je kategorija izvedena iz limitativnoga (beskonačnog) suda. (Kantov primjer: duša je ne-smrtna.) Limitativni sud ima negativni predikat, ali oblik afirmiranog suda »S je ne-P«.
