Maksimović, Ljubomir, srpski povjesničar (Skoplje, 27. XI. 1938). Godine 1961. diplomirao, a 1971. doktorirao povijest na Filozofskome fakultetu u Beogradu. Od 1986. redoviti profesor na katedri za bizantsku povijest u Beogradu. Od 1998. ravnatelj je Vizantološkog instituta Srpske akademije nauka i umetnosti te dopisni član Atenske akademije. Glavni urednik Zbornika radova Vizantološkog instituta. Jedan je od urednika devetosveščanog enciklopedijskog izdanja Lexikon des Mittelalters (1982–98), za koju je napisao niz članaka o povijesti jugoistočne Europe. Težište su njegova znanstvena interesa bizantska društvena i institucionalna povijest, te srpsko-bizantski odnosi. Bavio se i temama iz srednjovjekovne hrvatske povijesti, a između ostalog i naseljivanjem Neretvana na dalmatinske otoke i pokrštavanjem Hrvata. Djela: Vizantijska provincijska uprava u doba Paleologa (1972., prošireno i dopunjeno englesko izdanje The Byzantine Provincial Administration under the Palaiologoi, 1988), Grad u Vizantiji: ogledi o društvu pozno-vizantijskog doba (2003), Vizantijski svet i Srbi (2009).
