prezbiterij (crkveni latinski presbyterium < grčki πρεσβυτέριον: vijeće starješina).
1. Služba i zajednica prezbitera (svećenika); svećenstvo.
2. U crkvenoj arhitekturi, svetište, povišeni prostor uz oltar ili iza oltara određen za svećenike (prezbitere). Naziva se i sanktuarij (latinski sanctuarium). Prezbiterij se nadovezuje na srednji brod, a od prostora za vjernike odijeljen je pregradom. Produžavanjem prezbiterija prema istoku razvija se kor.
