Quesnay [kεnε'], François, francuski liječnik i ekonomist (Méré kraj Versaillesa, 4. VI. 1694 – Versailles, 16. XII. 1774). Studirao je medicinu. Kao autor mnogobrojnih rasprava iz kirurgije postigao je velik društveni i znanstveni ugled; bio je osobni liječnik francuskoga kralja Luja XV. te član Francuske akademije znanosti (1751). Ekonomijom se počeo baviti nakon što je, za Diderotovu Enciklopediju, napisao članke Zakupnici (Fermiers, 1756) i Žitarice (Grains, 1757). U dodatku druge rasprave nalaze se i Načela ekonomske vlade (Maximes du gouvernement économique, 1757), u kojima su iznesena osnovna načela njegova ekonomskog sustava. Iste je godine s markizom V. R. de Mirabeauom i nekolicinom francuskih ekonomista osnovao tzv. fiziokratsku školu političke ekonomije (→ fiziokrati). Quesnay je 1758. dovršio glasovito djelo Ekonomska tablica (Tableau économique), kojom je svoju ekonomsku doktrinu nastojao objasniti prikazom međuovisnih tokova dobara i novca između gospodarskih sektora. Bio je to prvi prikaz multisektorskog input-output sustava. Za Quesnaya je poljoprivreda jedini izvor čistoga proizvoda (produit net), odnosno viška proizvoda iznad troškova, pa izvor bogatstva naroda i njihov napredak leži u poljoprivredi. Zastupao je tezu da gospodarstvom države upravljaju prirodni zakoni koji trebaju djelovati u potpunoj slobodi od državne politike. Zbog toga se ubraja u tvorce maksime laissez-faire, laissez-passer (francuski: pustite da stvari idu svojim tijekom), poznate krilatice liberalnih sustava. Uvođenjem razlike između prirodnog i pozitivnoga poretka pridonio je i teoriji prirodnoga prava. Tijekom 1760-ih uređivao je Časopis za poljoprivredu, trgovinu i financije (Journal de l’agriculture, du commerce et de finances), jedan od prvih ekonomskih časopisa u svijetu, te Kalendar građanina (Ephémérides du Citoyen). Ostala značajna djela: Prirodno pravo (Le Droit naturel, 1765), O trgovini (Du commerce, 1766), Vladavina prirode (Physiocratie, 1769).
