Burić, Zlatko, hrvatski i danski glumac (Osijek, 13. V. 1953). Glumu je učio u Omladinskom studiju Miniteatra i Dramskom studiju u Osijeku. Jedan je od utemeljitelja i voditelja alternativne kazališne skupine Kugla glumište u Zagrebu 1975–82 (npr. izvedba Mekani brodovi, 1977). Od 1982. živi u Danskoj, gdje od 1996. glumi u kazalištu (Aveny-T u Frederiksbergu, Det Kongelige Teater u Kopenhagenu), na filmu i televiziji, popularnost stekavši sporednim likovima emigranata, često kriminalaca slavenskog podrijetla. Međunarodno se afirmirao ulogom srpskoga gangstera u kriminalističkoj trilogiji Diler (Pusher, 1996–2005) danskog redatelja Nicolasa Windinga Refna (ulogu je ponovio u britanskoj verziji filma 2012), kao i nastupom u Refnovu filmu Bleeder (1999), a slične uloge ostvaruje i u britanskim i američkim filmovima (npr. Slatke prljave stvari – Dirty Pretty Things, Stephen Frears, 2002; 2012, Roland Emmerich, 2009; Teen Spirit, Max Minghella, 2018). Za ulogu ruskog tajkuna u društvenoj satiri Trokut tuge (Sans filtre, Ruben Östlund, 2022) nagrađen je Europskom filmskom nagradom za glumca godine. U hrvatskoj kinematografiji ostvario je važnije uloge u filmovima Kosac (Zvonimir Jurić, 2014), Ne gledaj mi u pijat (Hana Jušić, 2016), Comic Sans (Nevio Marasović, 2018) i Dopunska nastava (Ivan Goran Vitez, 2019), mahom autoritativnih, često osebujnih likova, u rasponu od šutljivih, ostvarenih minimumom glumačke ekspresije, do vehementnijih karaktera, a glumi i u kazalištu (u dramama Miroslava Krleže U agoniji, Teatar &TD, 2008., kao barun Lenbach, te Gospoda Glembajevi, Eurokaz, 2019., kao Naci Glembay), dočim avangardnu poetiku Kugla glumišta obnavlja u kolektivnim autorskim predstavama u produkciji Teatra &TD Knjiga mrtvih (2009), Kabaret Tamne Zvijezde (2015) i Ljubavni slučaj Fahrije P. (2017).
