Džadžić, Petar, srpski književni i kazališni kritičar, esejist (Bitolj, Makedonija, 18. IX. 1929 – Beograd, 31. VII. 1996). Uređivao časopise Delo i Književnost te list Vidici; glavni urednik u izdavačkoj kući »Prosveta« u Beogradu. Služeći se mitsko-arhetipskom metodom, pisao kritike i eseje te monografska djela o modernom srpskom pjesništvu i prozi. Glavna djela: Ivo Andrić (1957), Iz dana u dan (I–II, 1962–73), Branko Miljković ili neukrotiva reč (1967), O Prokletoj avliji (1972), Kritika i vreme (1975), Prostori sreće u delima Miloša Crnjanskog (1976), Hrastova greda u kamenoj kapiji (1983).
