Grujić, Radoslav, srpski povjesničar (Zemun, 29. VI. 1878 – Hvar, 25. V. 1955). Jedan od organizatora Filozofskoga fakulteta u Skoplju, na kojem je bio profesor nacionalne povijesti (1920–37). Utemeljitelj i dugogodišnji predsjednik Skopskoga naučnog društva, urednik Glasnika skopskoga naučnog društva, osnivač Muzeja južne Srbije. Profesor srpske crkvene povijesti na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu (od 1937); nakon II. svjetskog rata osnivač Muzeja Srba u Hrvatskoj. Radovi iz kulturne, društvene, crkvene i političke povijesti Srba, s težištem na srednjem vijeku i povijesti Srba u Habsburškoj Monarhiji. Pišući o povijesti Srba u Hrvatskoj preuveličava njihovu ulogu te donosi više neutemeljenih tvrdnja i dvojbenih zaključaka. Glavna djela: Apologija srpskog naroda u Hrvatskoj i Slavoniji (1909), Građa za kulturnu istoriju Slavonije (1913), Pravoslavna srpska crkva (1921), Srednjovekovno srpsko parohijsko sveštenstvo (1922), Pakračka eparhija (1931), Pećki patrijarsi i karlovački mitropoliti u XVIII veku (1931), Duhovni život Srba u Vojvodini (1939; potpuno izdanje 2012).
