Hranilović, Jovan, hrvatski književnik (Kričke kraj Drniša, 18. XII. 1855 – Novi Sad, Vojvodina, 5. VIII. 1924). Bogosloviju pohađao u Zagrebu 1874–76. i Beču 1876–78., gdje je slušao i predavanja iz teorije književnosti i estetike. Potom bio grkokatolički svećenik na Žumberku i u Bačkoj. U početku je bio pravaš, potom se priklonio južnoslavenskoj ideji. Bio je urednik Obzora (1898) i Vienca (1899–1900). Pisao je pjesme (Žumberačke elegije, 1886; Izabrane pjesme, 1893), pripovijetke, književne kritike i polemike. U književnim sukobima između »starih« i »mladih« bio je najistaknutiji predstavnik »starih«, zastupajući realističku poetiku te didaktičku i rodoljubnu svrhovitost književnosti, a u kritikama i polemikama žestoko je napadao naturaliste te program moderne i larpurlartizam »mladih«.
