Jurčič, Josip, slovenski prozaik i dramatičar (Muljava, 4. III. 1844 – Ljubljana, 3. V. 1881). Kritika ga je proglasila »slovenskim Šenoom«, što općenito označuje njegovo značenje u književnoj povijesti. U njegovu opusu ističe se prvi slovenski roman Deseti brat (1866), a ostala je proza pisana za povijesno, socijalno, moralno i nacionalno uzdizanje čitatelja. Napisao je i dvije drame. U Tugomeru (1876) je obradio tragediju lakovjerna političara, a ljubavna tema, prvi put obrađena u romanu Lijepa Vida (Lepa Vida, 1877), koji se smatra slovenskom Anom Karenjinom, odlično je razrađena u tragediji Veronika Desinićka (Veronika Deseniška, 1886).
