korporativizam ili korporatizam (prema korporacija; engl. corporativism, franc. corporatisme), doktrina i praksa organiziranja profesija i ekonomskih djelatnosti u društvu putem korporacija. Korporacije su velike organizacije koje iznutra uređuju odnose među svojim članovima, nadziru ih, zaštićuju i jamče im neke značajne prednosti u odnosu na nečlanove, a prema van ih zastupaju kao jedinstvenu socijalnu ili ekonomsku kategoriju. Razlikuje se korporativizam profesija i poduzeća, socijalni i ekonomski, autonomni i paternalistički korporativizam, a najvažnijim se smatra asocijacijski i državni korporativizam. Asocijacijski korporativizam znači slobodno udruživanje pojedinih kategorija društva u korporacije bez tutorstva države. Državni korporativizam podrazumijeva pak da državni vrh upravlja i donosi ključne odluke u ime korporativnih udruženja, ostvarujući pritom šire političke ciljeve. Državni korporativizam razvio se između dvaju svjetskih ratova, najviše u Italiji, Španjolskoj i Portugalu, gdje je služio kao instrument vladavine fašističkih režima. S obzirom na težnju k jedinstvenomu reprezentiranju svih važnijih interesa u društvu, ideja korporativizma suprotna je liberalnomu individualizmu. Francuski sociolog Émile Durkheim, u nastojanju da pronađe rješenje za prevladavanje društvene anomije, koju, po njegovu sudu, uzrokuju industrijalizacija i tržišno gospodarstvo, oslonio se na ideju korporacije kao posrednika između individue i države i optimalan oblik podjele rada (organska solidarnost). Doktrina korporativizma nadahnula je suvremene ideje i praksu javnog udruživanja i reprezentiranja interesa, samoupravljanja i suradnje među profesijama, sindikalnog udruživanja i sudjelovanja radnika u upravljanju poduzećima.
