Lukić, Svetozar - Sveta, srpski književnik i teoretičar (Beograd, 18. X. 1931 – Beograd, 31. I. 1997). Diplomirao na Filološkom fakultetu u Beogradu (1958). Isprva djelovao kao slobodan umjetnik, potom bio urednik Izdavačke kuće Prosveta (1966–73). Od 1952. objavljivao eseje i rasprave u listovima i časopisima (Svedočanstva, Delo, Književnost, Savremenik). U njima se bavio proučavanjem moderne književnosti te ispitivanjem kriterija vrednovanja umjetničkoga djela. Pisao pripovijetke (Razlozi, 1957; Neko vreme, 1960), romane (Vodeni cvetovi, 1976; Freska na mansardi, 1984; Propast kraljevine, 1990), putopise (Kineski pečat, 1983; Po književnoj Jugoslaviji, 1986) i esejističku prozu (Preko granica, 1984; Celo jato, 1987). Autor je i filmskih scenarija i televizijskih drama.
