Mostar [mɔ'star], Gerhart Herrmann (pravo ime Gerhart Herrmann), njemački književnik (Gerbitz kraj Bernburga, 8. IX. 1901 – München, 8. IX. 1973). Studirao je germanistiku u Halleu, radio kao novinar u Bochumu, Münchenu i Berlinu, a nakon jednogodišnjega puta po Balkanu, od 1925. djelovao je kao slobodni pisac. Romani su mu 1933. spaljeni, a on je otišao u egzil. Nakon 1945. vratio se u Njemačku te je osnovao politički kabaret Die Hinterbliebenen. Pisao je drame (Puč u Parizu – Putsch in Paris, 1947; Meier Helmbrecht, 1947), pjesme, prozu, sudske reportaže (Današnji procesi – Prozesse von heute, 1950; Pravo na dobrotu – Das Recht auf Güte, 1951; Ljubav pred sudom – Liebe vor Gericht, 1961) i feljtone, u kojima na zabavan način opisuje svakodnevicu. U romanima obrađuje živote poznatih osoba i satirički se osvrće na malograđanštinu i šovinizam u doba nacizma: najpoznatiji je Crni vitez (Der schwarze Ritter, 1933), o K. Marxu.
