Norik (lat. Noricum), antička istočnoalpska pokrajina južno od Dunava, pretežito današnja Koruška. Osnovni ilirski element preslojili su nakon 400. pr. Kr. Kelti. Najvažnije pleme uz Tauriske bili su Norici, koji su uspjeli ujediniti orička plemena u Noričko Kraljevstvo. To je kraljevstvo bilo s Rimskim Carstvom u tijesnim ekonomskim vezama (uvoz željeza i zlata iz Norika). Nakon 16. pr. Kr. Noričko je Kraljevstvo došlo pod rimski protektorat, koji je preuređen u provinciju; novo političko središte postao je Virunum na Gosposvetskom polju. Dioklecijan je Norik podijelio u dvije provincije, sjevernu (Noricum Ripense) i južnu (Noricum Mediterraneum); glavni grad južnoga Norika bio je Virunum, a od V. st. Teurnia (Šentpeter v Lesu), zapadno od Virunuma. Početkom IV. st. iz Akvileje je prodiralo kršćanstvo, a u V. st. poznati su biskupi u gradovima Celeja (Celje), Poetovio (Ptuj) i dr. U Justinijanovo doba dijelom su ju zaposjeli Langobardi. God. 591. prodrli su na područje Norika Slaveni i Avari, a u VII. st. ondje se razvila nova politička tvorevina – Karantanija.
