Pecka [pe'cka], Karel, češki književnik (Kližská Nemá, Slovačka, 6. XII. 1928 – Prag, 13. III. 1997). Progonjen za staljinističkoga režima; osuđivan na zatvor i prisilni rad u rudnicima uranija (1949–59). Stihovima i prozom dokumentarne fakture, u tradiciji A. Solženjicina, izrazio mučno iskustvo sužnja i izopćenika koji brani svoj moralni integritet i dostojanstvo (roman Groznica – Horečka, 1967; zbirka pripovijedaka Od čega umiru muškarci – Na co umírají muži, 1968). U ironičnim pripovijetkama nerudovskoga tona opisao sudbine tzv. malih ljudi praške Male Strane 1980-ih (Malostranske humoreske – Malostranské humoresky, 1992). U pričama nastalima nakon »baršunastoga« prevrata (1989) oblikovao bizarne i tragikomične aspekte moderne civilizacije, kojom vladaju stereotipi sile (roman Pitijin pad – Pád Pýthie, 1991). Ostala djela: roman Veliki suncostaj (Veliký slunovrat, 1968), zbirka pripovijedaka Dugi koktel (Dlouhý koktejl, 1991).
