semantem

semantem (semant[ika] + [fon]em), jedan od triju dijelova semema. Ostala su dva klasem i virtuem. Semantem zajedno s klasemom odgovara denotativnomu dijelu značenja leksičke jedinice ili semema. U nekim teorijama semantem tvore specifični semovi koji zajedno s generičkim semovima što tvore klasem pripadaju denotativnim semovima. Specifični semovi koji tvore semantem opisuju razlikovni dio denotativnoga značenja određenoga leksema u odnosu na ostale lekseme semantičkoga polja, kao npr. sem »s rukonaslonom« prema kojemu se naslonjač razlikuje od stolca. Generički semovi koji tvore klasem opisuju dio denotativnoga značenja prema kojem određeni leksemi tvore neko semantičko polje i prema kojemu su u odnosu s ostalim jedinicama leksika, kao npr. semovi »neživo«, »materijalno« za semantičko polje ‘sjedalica’.