Vitez, Zlatko, hrvatski glumac i kazališni redatelj (Varaždin, 22. VI. 1950). Diplomirao na Akademiji dramske umjetnosti u Zagrebu 1972. Bio je član više kazališta istaknuvši se kao glumac, redatelj i kazališni organizator. Utemeljitelj je i ravnatelj glumačke družine Histrion (1975). Istaknuo se kao: Horvat i Križovec (M. Krleža, Vučjak, U agoniji), Karl Moor (F. Schiller, Razbojnici), Diogeneš (T. Brezovački), Faust (G. Marlowe), Jago (W. Shakespeare, Otelo), Vincek (V. Majer, Dnevnik malog Perice), Petar Brodski (D. Šorak, Svećenikova smrt), Ujak Vanja (A. P. Čehov), Filip i Kyriales (M. Krleža, Povratak Filipa Latinovicza). Značajnije režije: Diogeneš (T. Brezovački), Histo/erijada (B. Senker – T. Mujičić – N. Škrabe), Glumijada i Krležijada (M. Krleža – B. Vujčić), Kći Lotrščaka (M. Jurić-Zagorka), Kroatenlager (M. Krleža – Z. Vitez), Latinovicz (M. Krleža – Z. Vitez) i Aretej (M. Krleža). Na filmu je odigrao nekoliko glavnih uloga urbanih likova (Vlakom prema jugu P. Krelje, 1981; Zločin u školi B. Ivande, 1982; Ljubavna pisma s predumišljajem Z. Berkovića, 1985). Sporedne je uloge tumačio u filmovima Krvopijci (D. Šorak, 1989), Stela (P. Krelja, 1990) i Infekcija (K. Papić, 2003). Glumio je i u televizijskim adaptacijama književnih djela (Tena, M. Fanelli, 1975; Poglavlje iz života Augusta Šenoe, R. Sremec, 1981; Pod starim krovovima, D. Marušić, 1984; Kvartet, B. Žižić, 1997). Bio ministar kulture RH (1994–95) i saborski zastupnik (1998–2001). Dobitnik je Nagrade »Vladimir Nazor« za životno djelo 2010.
