princip (latinski principium: načelo, počelo, ishodište), u filozofiji, ono iz čega nešto proizlazi; ono na čem nešto počiva, a što samo ne proistječe iz nečega drugoga i nije svedivo ni na što drugo (prvi principi). Pojam principa javlja se u različitim oblicima: kao osnovno načelo zbilje (ontološki princip), temeljni kriterij spoznavanja (kognitivni princip) ili djelovanja (etički princip), kao zacrtani način postupanja (operativni princip) i sl. Ovisno o tome pomišlja li se na to da u nekoj pojavi djeluje jedan princip ili više principa govori se o monizmu ili pluralizmu. Nasuprot danomu, empirijskomu, nediferenciranomu, princip obično označava nešto zadano, racionalno, razlučeno, ono što predstavlja apsolutni (apodiktički) početak svake spoznaje. U suvremenoj teoriji znanosti princip gubi značenje samoevidentne, apsolutno važeće istine, te u najboljem slučaju djeluje kao aksiom ili maksima za izgradnju neke teorije. U praktičnom pogledu to znači da princip više nije nikakva nadvremenski važeća forma djelovanja, nego sâm izvire iz neposrednoga izvršenja života.
