adoracija (latinski adoratio: klanjanje, poklonstvo, obožavanje).
1. Dvorska ceremonija u Rimskom Carstvu uvedena u doba cara Dioklecijana. Kao u istočnjačkoj proskinezi, podanik je klečeći poljubio rub careva plašta.
2. U kršćanstvu, vanjski znak poštovanja prema Bogu; najčešće u liturgiji kao obredno klanjanje, klečanje i drugo.
3. Općenito: obožavanje, štovanje, klanjanje.
