kerub (hebr. kerūb, mn. kerūbīm, prema akadskom karābu: moliti), u židovskoj, kršćanskoj i islamskoj vjerskoj predaji, uzvišeno krilato biće ljudskih ili životinjskih obilježja. Izvor im je u bliskoistočnoj mitologiji i ikonografiji. U Genezi kerubi su stražari na ulazu u eden; njihovi likovi krasili su Salomonov hram. U židovskoj poslijebiblijskoj predaji izjednačeni su s anđelima. U srednjovjekovnoj kršćanskoj predaji kerubi su raspoređeni u drugi anđeoski kor; neprestano slave Boga. Likovno se često kerub prikazuje kao dijete ili kao dječja glava s krilima. U islamu su znani kao karubijun (arap. karūbiyy, mn. karūbiyyūn i karūbīn), borave na nebu, neprestano hvale i slave Boga.
