Eysenck [ại'zeŋk], Hans Jürgen, britanski psiholog (Berlin, 4. III. 1916 – London, 4. IX. 1997). Emigrirao iz Njemačke u Francusku (1934), zatim u Englesku; u Londonu doktorirao iz psihologije 1940. i bio sveučilišni profesor 1955–84. Kritiziran zbog iznesenih mišljenja o razlikama u inteligenciji među rasama. Poznat po svestranosti interesa, naročito u metodologiji istraživanja (npr. pušenje i rak pluća) i kritičnom odnosu prema psihoanalizi. Svoju teoriju ličnosti smještava u koordinatni sustav introvertiranost–ekstravertiranost i emocionalna stabilnost–nestabilnost (neuroticizam). Zaslužan je za popularizaciju psihologije, autor je 80-ak knjiga, sebe držao »graditeljem mostova« između suprotnih mišljenja u psihologiji. Glavna djela: Dimenzije ličnosti (Dimensions of Personality, 1947), Uporabe i zloporabe psihologije (Uses and Abuses of Psychology, 1953), Psihologija politike (Psychology of Politics, 1957), Zločin i ličnost (Crime and Personality, 1964), Biološki temelj ličnosti (The Biological Basis of Personality, 1967) i dr.
