Geršković, Leon, hrvatski pravnik i političar (Bučje kraj Požege, 2. II. 1910 – Zagreb, 1. VI. 1992). Pravo s doktoratom završio (1933) na Pravnome fakultetu u Zagrebu. Odvjetnik je bio do 1941; sudionik antifašističkog pokreta 1941–45; prvi urednik Slobodne Dalmacije (1943), od 1944. bio je rukovoditelj odjela za upravu ZAVNOH-a; potom je obavljao različite političke funkcije: zastupnik u više saziva Narodne skupštine FNRJ, državni podsekretar u Saveznom izvršnom vijeću, zastupnik u Saboru SRH. Bio je sveučilišni profesor; predavao je ustavno pravo i komunalni sustav. Jedan od osnivača Fakulteta političkih znanosti u Zagrebu (1962) i njegov prvi dekan (do 1965) te pokretač časopisa Politička misao. Bio je profesor i na Pravnome fakultetu u Beogradu. Sudjelovao je u pisanju svih ustava Jugoslavije od 1946. do 1974. Glavna djela: Historija narodne vlasti (I–II, 1950–55), Nauka o administraciji (1951), O socijalističkoj demokraciji (1952), Društveno upravljanje u Jugoslaviji (1957), Problemi i perspektive razvoja skupštinskog sistema Jugoslavije (1967) i Ustavne teme (1976).
