gotički roman (engleski: Gothic novel ili Gothic romance), književni žanr nastao u Engleskoj, cvao od 1790-ih do 1820-ih. Napeta priča s elementima užasa događa se obično u nekome starom, srednjovjekovnom dvorcu (što je početno značenje pojma gotski preuzetog iz arhitekture). Začetnik je žanra i autor termina H. Walpole s djelom Otrantski dvorac (The Castle of Otranto, 1764). Razvoj žanra predstavlja djelo Ann Radcliff, Udolfove tajne (Mysteries of Udolpho, 1794) : napušta se srednjovjekovni ambijent i unose elementi nadnaravnoga, duhovi, demoni te prizori okrutnosti i nasilja. Slijede mnogobrojni oponašatelji, ali i oni koji žanr ismijavaju (J. Austen). U širem smislu, gotski roman na osobit način senzibilizira razdoblje romantizma unoseći groteskno, klaustrofobično (M. Shelley, Frankenstein, 1818). Elementi gotskoga prisutni su u djelima sestara Brontë, Ch. Dickensa, D. du Maurier i dr., te suvremenih pisaca A. Carter, E. Tennant i dr., a u američkoj književnosti u djelima E. A. Poea, W. Faulknera, S. Plath i dr. U XX. st. gotski roman najpopularniju preobrazbu doživljava kao filmska priča strave i užasa (horror).
