Høffding [hœ'fdiŋ], Harald, danski filozof (Kopenhagen, 11. III. 1843 – Kopenhagen, 2. VII. 1931). Bio je profesor u Kopenhagenu. U filozofiji pod utjecajem Kierkegaarda, Kanta, Schopenhauera i engleskog pozitivizma. U djelima je sustavno pisao o svim filozofskim disciplinama (psihologiji, etici, logici, spoznajnoj teoriji, filozofiji religije, povijesti filozofije). Svoje je teze razvijao u okviru specifičnoga kritičkoga pozitivizma i psihologizma, negirajući metafizičku i intuicionističku orijentaciju. Høffding drži da se prava »narav mišljenja može upoznati samo poznavajući cijelu povijest mišljenja«. Glavna djela: Psihologija (Psykologi, 1881), Etika (Ethik, 1887), Povijest novije filozofije (Den nyere filosofis historie, I–II, 1894–95), Filozofija religije (Religionsfilosofi, 1901).
