Hoxha [ho'a], Enver, albanski političar (Gjirokastër, 16. X. 1908 – Tirana, 11. IV. 1985). Studirao je u Montpellieru, gdje je pristupio Francuskoj KP, te u Bruxellesu, gdje je i radio kao službenik u albanskom konzulatu. Vratio se 1936. u Albaniju, a 1941. osnovao je Albansku KP (poslije Albansku partiju rada), koje je bio doživotni generalni sekretar. Vodio je Nacionalnooslobodilačku vojsku 1943–45., oblikujući je po uzoru na jugoslavenske partizane. U listopadu i studenome 1944. zauzeo je sve veće albanske gradove, osnovao Privremenu albansku vladu i uspostavio diktaturu na staljinističkim načelima. Razišao se 1948. s KPJ, pa je svoje unutarpartijske suparnike smaknuo pod optužbom za titoizam. Osudio je kritiku koju je N. Hruščov uputio vladavini J. V. Staljina i stvaranju kulta ličnosti (1960) te se razišao sa SSSR-om (1961). Uspostavio je prijateljske odnose s Kinom, koji su prekinuti 1977. zbog kineske pomirbe sa SAD-om i drugim zapadnim državama. Potom je posve izolirao Albaniju od svijeta, brutalno gušeći svaki oblik neslaganja s režimom. Zabranio je 1976. sve religije, te zatvorio crkve i džamije. Pod njegovom diktaturom Albanija je postala jedna od najsiromašnijih i najzatvorenijih država na svijetu.
