kartuša (francuski cartouche < talijanski cartoccio).
1. Ornament u obliku medaljona uokvirena volutama. Razvio se u doba talijanske renesanse iz srednjovjekovnog oblika štita i pločice za natpise. Primjenjuje se u arhitekturi (os. baroknoj), grafici (u njega se stavljaju legende) i umjetničkom obrtu (podloga za grbove, ambleme, natpise i sl. ili kao čisti ukras).
2. U egiptologiji, naziv za četverokut zaobljenih uglova koji na egipatskim spomenicima uokviruje ime faraona.
3. Svilena vrećica i kartonska ili metalna čahura koja se puni barutom (npr. kod topničkih oružja).
