Mamiani della Rovere [mamia:'ni de'l:a ro:'vere], Terenzio, talijanski filozof i političar (Pesaro, 29. IX. 1799 – Rim, 21. V. 1885). Od 1827. profesor književnosti u Torinu, odakle je zbog sudjelovanja u revolucionarnom pokretu 1831. pobjegao u Pariz. U Torino se opet vratio 1846., a 1847. papa Pio IX. imenovao ga je ministrom. Od 1857. u Torinu je predavao filozofiju (1858. zastupnik u pijemontskom parlamentu, ministar školstva u Cavourovoj vladi (1860–61); 1870. otišao je u Rim. U početku je bio sklon empirizmu, pa je u filozofiji nastojao ostvariti sintezu različitih smjerova talijanske filozofske tradicije. Organizator talijanskih sveučilištâ nakon ujedinjenja, osnivač časopisa Filosofia delle scuole italiane. Glavna djela: O obnovi stare talijanske filozofije (Del rinnovamento della filosofia antica italiana, 1835), O ontologiji i metodi (Dell’ ontologia e del metodo, 1841), Dijalozi o prvoj znanosti (Dialoghi di scienza prima, 1846), Ispovijesti metafizičara (Confessioni di un metafisico, 1865).
