Mazon [maz'], André, francuski jezikoslovac, slavist (Pariz, 7. IX. 1881 – Pariz, 13. VII. 1967). Lektor francuskog jezika u Harkivu (1905–09), profesor slavenskih jezika i književnosti u Strasbourgu (1919–23), a od 1924. na Collège de France. Od 1937. uređivao Revue des études slaves. Član Francuske akademije (1941). Objavio češku (1922) i rusku (1943) gramatiku te značajne studije o književnosti (osobito ruskoj). Osporavao je autentičnost Slova o polku Igoreve. Za balkanologiju su značajne knjige: Slavenske pripovijetke iz jugozapadne Makedonije (Contes slaves de la Macédoine sud-occidentale, 1923) i Slavenski dokumenti, pripovijetke i pjesme iz južne Albanije (Documents, contes et chansons slaves de l’Albanie du sud, 1936).
