Pagliaro [paļa:'ro], Antonino, talijanski lingvist orijentalist (Mistretta, 1. I. 1898 – Rim, 6. XII. 1973). Od 1927. sveučilišni profesor u Rimu, gdje je predavao iranistiku, a 1956–61. filozofiju jezika. Prvi glavni urednik edicije Enciclopedia italiana (1925–29), poslije urednik Rječnika politike (Dizionario di politica, objavljen 1940). Član Accademia dei Lincei od 1966. Objavljivao etimološke, leksikografske iranističke radove, pisao o indoeuropskim i o romanističkim pitanjima, bavio se egzegezom tekstova na temelju lingvističkog kriterija (sam ju je definirao kao »semantičku kritiku«). Djela: Epika i roman u perzijskome srednjem vijeku (Epica e romanzo nel Medioevo Persiano, 1927), Eseji iz semantičke kritike (Saggi di critica semantica, 1954. i 1956), Žonglersko pjesništvo i pučko pjesništvo (Poesia giullaresca e poesia popolare, 1958), Povijest perzijske književnosti (Storia della letteratura persiana, 1960).
