Raabe [ra:'bə], Wilhelm (do 1857. upotrebljavao pseudonim Jacob Corvinus), njemački književnik (Eschershausen, 8. IX. 1831 – Braunschweig, 15. XI. 1910). Školovao se u Magdeburgu i Berlinu, gdje je objavio svoj prvi roman Kronika Vrapčje ulice (Die Chronik der Sperlingsgasse, 1856). Vodio povučen malograđanski život koji je bio u oštroj suprotnosti s njegovim političkim stajalištima i književnim djelima. Prije svojih suvremenika spoznao ekološke i društvene probleme povezane s industrijalizacijom i privrednim razvojem. S rezignacijom opisuje materijalizam i bezobzirnost takva svijeta. Romantičarskom ironijom po uzoru na Jeana Paula opisuje neprilagođene pojedince ocrtavajući tradicionalnu sliku Njemačke kao domovine »pjesnika i filozofa«. Djela: romani Ljudi iz šume (Die Leute aus dem Walde, 1863), Plemenita glad (Der Hungerpastor, 1864), Abu Telfan (1868), Mrtvačka kola (Der Schüdderump, 1870), Stara gnijezda (Alte Nester, 1879), Pfisterov mlin (Pfisters Mühle, 1884), Nemirni gosti (Unruhige Gäste, 1885) i dr.
