Ristić, Svetomir, srpski filozofski pisac i leksikograf (Beograd, 8. VII. 1886 – Beograd, 1971). U svojim filozofskim radovima bavio se problemima ontologije (»kritički ontologizam«) i logike te estetike narodne poezije. Sastavio i niz rječnika. Glavna djela: Indirektni dokazi transcendentalnog idealizma (Die indirekten Beweise des transzendentalen Idealismus, 1910), Osnovi Boškovićeve dinamičke atomistike (1912), Celina, delovi i stvarnost (1922).
