Sologub [səlagu'p], Fjodor (Fëdor, pravo ime Fëdor Kuzmič /Kuz’mič Teternikov), ruski književnik (Sankt Peterburg, 1. III. 1863 – Lenjingrad, danas Sankt Peterburg, 5. XII. 1927). Pripadao je skupini simbolista, ali se odlikovao niječnim odnosom prema estetizaciji zbilje. Poezija se temelji na ponavljanju motiva umiranja (»smertjaškinom« su ga zvali protivnici) i vlasti vražjih sila (Vražja ljuljačka – Čërtovye kačeli, simbol je života) te naglašenu erosu. Roman Mali zloduh (Melkij bes, 1907), s likom Peredonova, provincijskoga učitelja, obuzeta dojavljivanjem učenika i kolega kojima se priviđaju »nečiste sile«, nadmašuje društvenu kritičnost ruskog realizma. Legenda o nastajanju (Tvorimaja legenda, 1914) Peredonovu suprotstavlja lik »čarobnjaka« koji oko sebe stvara fantastički svijet mistike i erosa. Ženskim su likovima posvećeni romani Slađe od otrova (Slašče jada, 1912) i Krotiteljica zmija (Zaklinatel’nica zmej, 1921). U prozi je bio sljedbenik Gogoljeve tradicije, a u pjesništvu P. Verlainea. Prevoditelj Ch. Baudelairea, A. Rimbauda, O. Wildea i dr.
