Tjutčev [t’u'č’:if], Fjodor (Fëdor) Ivanovič, ruski pjesnik (Ovstug, Orlovska gubernija, 5. XII. 1803 – Carsko Selo, 27. VII. 1873). Plemićkoga podrijetla. Studirao književnost u Moskvi. Kao diplomat službovao u Münchenu i Torinu. Prevodio s njemačkoga (H. Heine). Od 1858. bio cenzor. Kao pjesnik stekao ugled u 1820-ima i 1830-im lirikom nemirne, olujne prirode i katastrofičnih doživljaja (»Blažen onaj što svijet taj posjeti u sudbinskim minutama«), poslije je i kao lirik bio sljedbenik slavenofilskih ideja (»Umom se Rusija pojmiti ne može […] u nju se može samo vjerovati«). Majstor stiha osobito cijenjen 1860-ih, te među simbolistima s kraja XIX. st., koji su rado citirali njegov programatski stav: »Izrečena je misao – laž.« (Silentium!). Ideje o odnosu Rusije i Zapada objavljivao je i u esejističkoj prozi.
