Dorčić, Nataša, hrvatska glumica (Rijeka, 9. VI. 1968). Diplomirala je 1996. glumu na Akademiji dramske umjetnosti u Zagrebu. Od 1995. članica ansambla Zagrebačkog kazališta mladih, glumila je i u zagrebačkome HNK-u, Glumačkoj družini Histrion, Teatru &TD te na Dubrovačkim ljetnim igrama. U kazalištu je nagrađivana za uloge Vjere u Susjedi (2002) Zorice Radaković, Eme u Norveškim šumama (2003) Vladimira Stojsavljevića, Viole u Na Sveta tri krala ili Kak očete (2003) Williama Shakespearea i Vladimira Gerića te Melite u Ledi (2013) Miroslava Krleže. Nakon prve zapaženije uloge, one u TV seriji Dirigenti i muzikaši (Krešo Golik, 1991), nastupa u igranim filmovima Svaki put kad se rastajemo (1994) i Rusko meso (1997) Lukasa Nole, Prepoznavanje (1996) Snježane Tribuson, za što je nagrađena Velikom zlatnom arenom na pulskom festivalu, Mondo Bobo (1997) Gorana Rušinovića. Potom se ističe ulogama u filmovima Moram spavat’ anđele (Dejan Aćimović, 2007., Zlatna arena za glavnu žensku ulogu), Neka ostane među nama (Rajko Grlić, 2010), The Show Must Go On (Nevio Marasović, 2010), Ti mene nosiš (Ivona Juka, 2015), Lada Kamenski (Sara Hribar i Marko Šantić, 2018), Nosila je rubac črleni (Goran Dukić, 2022).
