ultrafiltracija (ultra- + filtracija), tehnika razdvajanja kapljevitih smjesa, većinom koloidnih disperznih sustava, s pomoću membrana od polisulfona ili poli(viniliden-fluorida), koje zbog pora djeluju poput sita. Konstrukcijski, membrane mogu biti pločaste, u obliku spiralnih cijevi, ravnih cijevi, moduli sa šupljim vlaknima, kombinirani i dr. Makromolekularna ili koloidna disperzija dovodi se u komoru pod tlakom, iz koje, zbog razlike tlakova, kroz membranu prolazi manje ili više čisto otapalo (permeat), a u koncentriranoj otopini zaostaju veće čestice. Po potrebi se razdvajanje ponavlja u nizu komora, pod istim ili različitim tlakovima i s istim ili sve manje propusnim membranama. Ultrafiltracija se većinom koristi za odvajanje proizvoda od otapala (npr. u koncentriranju voćnih sokova i sirutke, u farmaceutskoj industriji za odvajanje otopine antibiotika od krutih čestica preostalih u fermentacijskoj otopini) te za pročišćavanje otpadnih voda koje potječu od ispiranja u nekim industrijskim procesima, uz eventualno ponovno korištenje koncentrata. Tako se npr. pri obradbi metala emulzija ulja i vode nastala nakon ispiranja obrađenih dijelova odvaja na čistu tehnološku vodu i ulje, koji se mogu vratiti u proces.
