Čingo, Živko, makedonski književnik (Velgošti kraj Ohrida, 13. VIII. 1935 – Ohrid, 11. VIII. 1987). Diplomirao na Filozofskom fakultetu u Skoplju. Radio kao urednik časopisa, ravnatelj Makedonskoga narodnoga kazališta i republički savjetnik za kulturu. Pisao je kratke proze, romane i dramske tekstove. U novelistiku je uveo nove teme, kritički odnos prema stvarnosti, metaforički i simbolički izraz te specifičan odnos prema raznorodnosti jezika. U gotovo svim djelima zaokupljen je dramatičnim političkim, društvenim i gospodarskim promjenama u doba rata i poraća, o kojima piše s ironijskim odmakom. Majstor je jezične stilizacije, fabuliranja, psihološkoga portretiranja likova i aktualizacije svagdašnjice. U realističke načine pisanja unosio je naturalističke, fantastične i groteskne motive. Posebno se ističu zbirke novela Paskvelija (1963), Nova Paskvelija (1965) i Zaljubljeni duh (Vljubeniot duh, 1976) te romani Srebrni snjegovi (Srebreni snegovi, 1966) i Velika voda (Golemata voda, 1971).
