Guidacci [~da'č:i], Margherita, talijanska pjesnikinja (Firenca, 15. IV. 1921 – Rim, 19. VI. 1992). Premda isprva bliska hermetizmu (Pijesak i anđeo – La sabbia e l’angelo, 1946), nesklona eksperimentu, vlastiti je put ostvarila izvan književnih strujanja. Religiozna nadahnuća, sklona mistici, sjetnim stihovima opjevava smrt kao tragično ali i oslobađajuće iskustvo. Značajnije zbirke: Slama i prašina (Paglia e polvere, 1961), Neurosuita (Neurosuite, 1970), Praznina i oblici (Il vuoto e le forme, 1977), Oltar Isenheima (L’altare di Isenheim, 1980), Mrak i sjaj (Il buio e lo splendore, 1989) te posmrtna Prstenovi vremena (Anelli del tempo, 1993). Pisala eseje (Slavenski notes – Taccuino slavo, 1976) posvećene i hrvatskim piscima i umjetnicima. Istaknuta anglistica i prevoditeljica engleskih i američkih pisaca.
