Kadare [kadare'], Ismail, albanski književnik (Gjirokastër, 27. I. 1936). Studirao književnost na sveučilištu u Tirani i Institutu »Maksim Gorki« u Moskvi, potom je bio novinar, a na kraju se sasvim posvetio književnosti. Proširio je i produbio tematiku poslijeratne izgradnje zemlje; pjesmama izražavao težnje i nade svojega naraštaja u zbirkama Industrijski san (Ëndra industriale, 1960), Bilješke o mojem naraštaju (Shënime për brezin tim, 1961), Moje stoljeće (Shekulli im, 1961), Na što misle ove planine (Përse mendohen këto male, 1964), Vrijeme (Koha, 1976) i dr. Prozna mu se djela odlikuju poetskom disciplinom, zgusnutim i preciznim izrazom, ritmom te uspjelom slikom. U romanu General mrtve vojske (Gjenerali i ushtrisë së vdekur, 1963) opisuje se dolazak poraženoga talijanskoga generala u Albaniju kako bi skupljao kosti svojih izginulih vojnika; zanimanje za prošlost ishodište je romana Tvrđava (Kështjella, 1970), gdje se opisuje protuturska borba Albanaca u XV. st. pod vodstvom Skenderbegovim; o oslobođenju Tirane i uspostavljanju narodne vlasti govori se u romanu Glavni grad u studenom (Nëntori i një kryeqytet, 1975); o raskidu sa Sovjetskim Savezom u romanu Velika zima (Dimri i madh, 1973) te prekidu odnosa s Kinom u Sumraku stepskih bogova (Murgu i perëndive të stepës, 1981); pali komunistički režim opisuje u djelu Od prosinca do prosinca (Nga një dhjetor në tjetrin, 1991). Djela su mu prevedena na mnoge jezike.
