komicije (lat. comitia, mn. od comitium: zborište, sastajalište, mjesto uz rimski Forum Romanum gdje su se održavale skupštine), u antičkom Rimu, naziv za narodne skupštine. Najstarije po postanku, kurijatske komicije (comitia curiata), bile su skupštine rimskih patricija, svrstanih u 30 kurija. Njihove su ovlasti u doba republike bile beznačajne (pravo podjeljivanja imperija izabranim magistratima i sl.). Centurijatske komicije (comitia centuriata) bile su skupštine cijeloga naroda, podijeljenoga prema imovnomu stanju na 193 centurije. U njima su se birali viši magistrati (konzuli, pretori, cenzori), donosili zakoni (poslije je to pravo, uglavnom, prešlo na tributske komicije) i sudilo u kaznenim parnicama. Tributske komicije (comitia tributa), skupštine cijeloga naroda, podijeljenoga na tribuse, birale su niže i izvanredne magistrate i donosile zakone. Postojale su i komicije što su ih sazivali pojedini magistrati u poslovima svojega djelokruga (comitia consularia, comitia praetoria). U carsko doba tim je komicijama oduzeta najprije sudska, a zatim i zakonodavna vlast; ostalo im je jedino formalno pravo da potvrđuju činovnike koje je izabrao Senat.
