Pastore [pasto:'re], Valentino Annibale, talijanski filozof (Orbassano kraj Torina, 13. XI. 1868 – Torino, 27. II. 1956). Pozitivist, kritičar marksističke filozofije, predavao filozofiju znanosti u Torinu 1914–39. Utemeljio logičke uvjete za razvoj znanstvenih teorija kojima je središnji dio logika potenciranja, u kojoj postoje tri načela (biće subobjekt, biće relacije i biće potencije, koje u međusobnim relacijama dobiva svoj potencijal). Dao je nov prinos znanosti tvrdnjom da je prijelaz s klasične mehanike na kvantnu teoriju moguć kao korelacija prijelaza s logičke intuicije klasičnog shvaćanja realiteta na intuiciju novoga realiteta. U filozofiji dao nove temelje tumačenju geometrije, teorije relativnosti, fizike E. Schrödingera, W. Heisenberga i dr. Glavna djela: Formalna logika izvedena prema mehaničkim metodama (Logica formale dedotta dalla considerazione dei modelli meccanici, 1906), O novom duhu znanosti i filozofije (Del nuovo spirito della scienza e della filosofia, 1907), O bitku i spoznaji (Dell’essere e del conoscere, 1911), Čista misao (Il pensiero puro, 1913), Logika potenciranja (La logica del potenziamento, 1936), Volja apsurda: povijest i kriza egzistencijalizma (La volontà dell’assurdo: storia e crisi dell’esistenzialismo, 1948).
