Petković, Novica, srpski književni teoretičar (Donja Gušterica kraj Lipljana, Kosovo, 18. I. 1941 – Beograd, 7. VIII. 2008). Diplomirao 1965. na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, gdje je 1974. i doktorirao te do 1983. predavao. Potom je bio znanstveni savjetnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu, gdje je od 1992. do smrti bio redoviti profesor na Filološkom fakultetu. Uz književnu teoriju, njegovo područje interesa obuhvaća srpsku književnost XX. st. Značajnija djela: Artikulacija pesme (I–II, 1968–72), Od formalizma ka semiotici (1984), Elementi književne semiotike (1995), Lirske epifanije Miloša Crnjanskog (1996), Ogledi o srpskim pesnicima (1999), Slovenske pčele u Gračanici: ogledi i članci o srpskoj književnosti i kulturi (2007), Poezija u ogledalu kritike (2007). Prevodio je s ruskoga (J. M. Lotman, B. A. Uspenski).
