Preti [prε:'ti], Giulio, talijanski filozof (Pavia, 9. X. 1911 – Djerba, Tunis, 28. VII. 1972). Profesor na Sveučilištu u Firenci od 1954. Bavio se epistemologijom, filozofijom jezika, logikom i etičkim pitanjima. U nastojanju da kroz »novu racionalnost« teorijski izrazi suvremene društvene preobrazbe i osjećaj krize kulture sintetizirao je iskustva fenomenologije i neokantovaca s logičkim pozitivizmom i pragmatizmom. Glavna djela: Fenomenologija vrijednosti (Fenomenologia del valore, 1942), Idealizam i pozitivizam (Idealismo e positivismo, 1943), Povijest znanstvene misli (Storia del pensiero scientifico, 1957), Praksa i empirizam (Praxis ed empirismo, 1957), Retorika i logika (Retorica e logica, 1968).
