Racah [ra'ka], Giulio, talijansko-izraelski fizičar (Firenca, 9. II. 1909 – Firenca, 28. VIII. 1965). Studirao fiziku kod E. Fermija i W. Paulija te bio profesor teorijske fizike na sveučilištima u Firenci (1932–37) i Pisi (1937–38). Izbjegao je 1939. u Palestinu zbog fašističkih protužidovskih zakona, radio na Hebrejskom sveučilištu u Jeruzalemu, gdje je neko vrijeme bio i rektor (od 1961). Među prvima je shvatio mogućnosti koje teorija grupa i algebra operatora pružaju u teorijskoj fizici te se istaknuo u razvoju na tome zasnovanih matematičkih metoda (Racahova algebra). Te se metode danas standardno primjenjuju u atomskoj fizici elementarnih čestica, a čine i temelj atomskih spektara. Teško se razboljevši, vratio se u rodnu Firencu (1965), gdje je ubrzo umro.
