Režek, Ivo, hrvatski slikar, grafičar i karikaturist (Varaždin, 22. V. 1898 – Zagreb, 2. IX. 1979). Diplomirao 1924. na Akademiji u Pragu (Franz Thille) i specijalizirao 1928. fresko-slikarstvo u Parizu (Marcel Lenoir). Predavao je na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu (1947–68). Isprva je bio blizak Cézanneovu načinu i tradiciji münchenske škole slikajući jednostavne uravnotežene kompozicije istaknuta volumena i plasticiteta, potom je od 1924. slikao u duhu neoplasticizma A. Deraina i P. Picassa u ciklusima slojevita metafizičkoga značenja u kojima su prevladavali ženski aktovi, kupačice i portreti magično-realističkog uprizorenja (Djevojka s košem, 1924; Portret slikara V. Pilona, 1925; Indijka, 1926; Kupačice, 1927). Početkom 1930-ih uz psihološke portrete (Portret gospođe Matačić, 1933) i mrtve prirode (Mrtva priroda, 1935) radio je motive rodnoga Zagorja (Zagorske njive pred kišu, oko 1938) i prizore iz težačkoga života zagorskih seljaka (Zagorska krčma, oko 1938). Njegov se realizam nastavio i nakon II. svjetskog rata (Motiv iz Malinske, 1955). Bavio se ilustriranjem knjiga (A. Kovačić, U registraturi, 1944; M. Krleža, Bitka kod Bistrice Lesne, 1958). Pod pseudonimom Ives objavljivao karikature u humoristično-satiričnim listovima Koprive i Kerempuh. Izveo ciklus Križni put u crkvi sv. Marije na Trsatu (1962/63) i u kapelici sv. Ivana u Mihaljevcima kraj Požege (1973). Zbirka djela Ive Režeka nalazi se u sklopu Gradskoga muzeja u Varaždinu.
