Sadoveanu [sadoveạ'nu], Mihail, rumunjski književnik (Paşcani, 5. XI. 1880 – Bukurešt, 19. X. 1961). Započeo je studij prava, ali ga je napustio te se priklonio bohemskomu književnom životu Bukurešta. Isprva je uređivao časopise, sam ili u suradnji (Lumea, 1899; România, 1916–17; Însemnări literare, 1919., poslije pod nazivom Însemnări ieşene, 1936–40., i dr.). Godinu 1904. rumunjski povjesničar N. Iorga nazvao je Sadoveanuovom godinom, jer su tada izašle njegove prve četiri knjige novela i romana i otkrile velik dar pripovijedanja i opisivanja likova i sredina: Pripovijesti (Povestiri), Sokolovi (Şoimii), Zatomljene boli (Dureri înăbuşite), Krčma djeda Precua (Crâşma lui Moş Precu). Do I. svjetskog rata Sadoveanu je u romanima i novelama opisivao socijalne sukobe na selu (npr. novela Kolibari – Bordeienii, 1912; Rod Şoimăreşti – Neamul Şoimăreştilor, 1915) ili jednoličan, tmuran život u malim provincijskim gradićima (Uveli cvijet – Floare ofilită, 1905; Zapisi Neculaia Manee – Însemnările lui Neculai Manea, 1908; Fatamorgana – Apa morţilor, 1911). U razdoblju između dvaju svjetskih ratova objavio je svoja najbolja djela, poput remek-djela Ancuţin han (Hanul Ancuţei, 1928), svojevrsnoga rumunjskog Decamerona u kojem namjernici u hanu pripovijedaju različite dogodovštine (po epskoj snazi posebno se ističe Sud siromahâ – Judeţ al sărmanilor). Iz toga je razdoblja i Sadoveanuov najbolji roman Sjekira (Baltagul, 1930), o transhumantnim ovčarima, nadahnut narodnom baladom Mioriţa, epopeja o duši rumunjskog seljaka koji se u magičnom okviru prirode hvata u koštac sa smrću. Izdvajaju mu se i povijesni romani U znaku Raka (Zodia cancerului, 1929), trilogija Braća Jderi (Fraţii Jderi, 1935–42) i Otok vukova (Ostrovul lupilor, 1941), koje povezuje zajednička vizija rumunjske, prije svega moldavske povijesti tijekom nekoliko stoljeća. Povlačenje u prirodu i u legendarnu prošlost bio je autorov odgovor na krizu vrijednosti njegova doba. Nakon II. svjetskog rata Sadoveanu je prihvatio socijalistički realizam i u tom duhu napisao romane Mitrea Cocor (1949), o seljačkom sinu koji postaje klasno svjestan borac, te Zgoda na obali Dunava (Aventură în lunca Dunării, 1954), o dramatskom odvijanju kolektivizacije na selu. Iz poratnoga razdoblja najbolje mu je djelo povijesni roman Nicoara Potcoavă (1954).
