Stardelov [sta'~], Georgi, makedonski filozof, književni kritičar i teoretičar (Gevgelija, 28. VIII. 1930 – Skoplje, 11. I. 2021). Diplomirao 1953. filozofiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu, doktorirao 1965. tezom iz estetike na Sveučilištu u Zagrebu; 1966–95. bio profesor na Filozofskom fakultetu u Skoplju, dekan 1975–77. i prvi dekan studija novinarstva 1977–81. Prvim književnim kritikama, pod utjecajem marksističke estetike, javio se u beogradskim studentskim listovima i u skopskoj Mladoj literaturi (1951–54). U skopskim, beogradskim i sarajevskim časopisima od druge polovice 1950-ih do kraja 1980-ih redovito objavljivao kritike suvremene makedonske i srpske proze te prikaze jugoslavenskih i stranih filozofijskih izdanja. Stručnim člancima javljao se i u hrvatskoj periodici (Estetički pogled Pavla Vuk-Pavlovića, Kolo, 1971). Književnim poetikama XX. stoljeća bavio se u studijama Moderno i modernizam (Modernoto i modernizmot, 1962), Umorna avangarda (Izmorena avangarda, 1985) i Portreti i profili (1987). Napisao je monografije o Blaži Koneskom (1990) i Slavku Janevskom (Experimentum Macedonicum, 1983; Kerubinovo pleme – Kerubinovoto pleme, 1995). Veze estetike i književnosti tumačio je u raspravi Summa Aestheticae (1991), zastupajući filozofski pristup književnom djelu (Hermeneutika suvremene makedonske književnosti – Hermenevtika na novata makedonska kniževnost, 2008). Bio je redoviti član Makedonske akademije znanosti i umjetnosti od 1991., voditelj njezina leksikografskoga odjela od 2000. te predsjednik Akademije 2008–11.
