vitalni kapacitet, najveća količina zraka koja se može izdahnuti nakon maksimalnoga udisaja. Određuje se spirometrom (→ spirometrija). Iznosi približno 4600 mL, a ovisi o spolu (u žena je 20 do 25% manji), dobi (starenjem se smanjuje) i tjelesnoj građi (povećan je u športaša). Vitalni kapacitet zbroj je triju plućnih volumena: respiracijskoga volumena (volumen zraka koji se udahne i izdahne pri normalnom disanju; približno 500 mL), inspiracijskoga rezervnoga volumena (maksimalni volumen zraka koji se može udahnuti nakon normalnog udisaja; približno 3000 mL) i ekspiracijskoga rezervnoga volumena (maksimalni volumen zraka koji se može izdahnuti nakon normalnog izdisaja; približno 1100 mL). Često se provodi i dinamičko mjerenje vitalnoga kapaciteta, kojim se određuje brzina izdisanja zraka, npr. forsirani vitalni kapacitet (FVC), pri kojem se zrak izdiše što brže i što jače, te maksimalna količina zraka koja se može izdahnuti u prvoj sekundi (FEV1). Vitalni kapacitet smanjen je pri različitim patološkim stanjima (npr. upalne bolesti dišnoga sustava, astma, emfizem, ozljede prsnoga koša), pa je njegovo određivanje koristan dijagnostički postupak.
