Bohemund, ime više normanskih (normandijskih) vojvoda. Bohemund I. (r. oko 1057., u. 1111), sin Roberta Guiscarda; vojvoda od Taranta, istaknuti sudionik Prvoga križarskog rata. Od 1098. knez od Antiohije. Da sačuva za sebe Antiohiju, ratovao s Bizantom i Seldžucima, koji su ga i zarobili. Vrativši se iz zarobljeništva, u Italiji organizira (1104) nove čete za vojni pohod na Istok. God. 1107. ulazi ponovno u rat s Bizantom, ali je, nakon neuspjele opsade Drača, bio prisiljen sklopiti mir s carem Aleksijem I. (1108). Pripremajući se na novu vojnu, umro je u Pugli. Njegovi istoimeni nasljednici bili su više od stoljeća i pol knezovi od Antiohije, a od Bohemunda IV. (oko 1173–1233) i grofovi od Tripolisa. Izgubivši Antiohiju, koju je 1268. zauzeo egip. sultan Baibars, Bohemund VI. (1237–75) povukao se u Tripolis. Njegov sin Bohemund VII. (u. 1287) uzalud je nakon Baibarsove smrti pokušavao ponovno osvojiti Antiohiju. Dvije godine nakon Bohemundove smrti i Tripolis je pao pod vlast egip. sultana.
